Tajlandia na koniec wakacji

Na zakończenie wakacji zrobiliśmy wypad do Tajlandii. Spakowaliśmy się tylko w małe plecaki, żeby móc się sprawnie poruszać i wyruszyliśmy. Autem do Udon Thani, najbliższego tajskiego lotniska, a stamtąd samolotem na Phuket. Godzinę i czterdzieści minut później byliśmy już na wyspie.

Misia wyglądała ze swoim plecakiem jak mały spadochroniarz.

O tej porze roku morze Andamańskie nie należy do spokojnych. Od maja do października na zachodnim wybrzeżu wyspy szaleją wysokie fale nie sprzyjające pływaniu. Za to wygląda pięknie :)

 Jak się okazało, Misi wysoka fala nie przeszkadzała w wodnych igraszkach, wręcz przeciwnie, dawała się jej turbować i przelewać nad głową i nie chciała wyjść z wody...

W końcu wywabiliśmy ją z morza obietnicą przejażdżki do Muzeum Muszli Morskich. Misia jest zapaloną zbieraczką kamieni i muszli, gdy usłyszała, że na Phuket znajduje się takie muzeum natychmiast chciała tam pojechać.
Byliśmy zachwyceni urodą i różnorodnością muszli. Istne dzieła sztuki naturalnej. Nie mogłam przestać robić zdjęć...

Tego dnia wakacyjny must have - dmuchany flaming- został zakupiony przez Olę. Dobrze, że to ona wybierała, Mimi miała chrapkę na co innego... :o

Punkt widokowy z pejzażem południowo - zachodnich plaż wyspy.

O zachodzie słońca naszą Mała Syrenkę znów ciągnęło do morza.

Kolejnego dnia morze było trochę spokojniejsze i została wywieszona niebieska flaga.

Łukasz zmierzył się z falami.

Misia nie rozstawała się ze swoim muszlowym naszyjnikiem, pamiątką z muzeum.

A Ola z okularami i cieniem ;)

Ale nie zamierzaliśmy się tu zasiedzieć,  w planach mieliśmy odwiedzenie wschodniego wybrzeża wyspy i popłynięcie dalej na wschód, na niewielką wysepkę Koh Yao Yai.
W tym celu przejechaliśmy do Phuket Town i dalej do przystani, skąd odpływały łodzie na wyspę. Mierzyliśmy w tradycyjną lokalną łódź, long tail boat, ale niestety odpływała tylko jedna dziennie i już popłynęła, musieliśmy więc zadowolić się nowoczesną motorówką.

Główny środek transportu na wyspie.

Phuket Town

Zapakowaliśmy się na dziób i w drogę.

Koh Yao Yai  to większa siostra Koh Yao Noi, na której byłyśmy dwa lata wcześniej z Dominiką. Jeszcze mniej turystyczna, zachowała autentyczny klimat z czasów sprzed epoki galopującej ekspansji turystyki. Niewielka przystań, droga biegnąca dookoła z domami mieszkańców i gdzieniegdzie rozrzucone hotele.

Hotel, w którym się zatrzymaliśmy wart jest opisania bo stanowił sam w sobie małą nadmorską osadę, z dziesięcioma bambusowymi chatkami wśród bananowców i palm kokosowych, restauracją serwującą jak zwykle pyszną tajską kuchnię i tarasem do oglądania wschodów słońca.

 

Dla zwiększenia efektu, chatki, z zewnątrz bardzo rustykalne, w środku zaskakiwały nowoczesnym wyposażeniem. Nasza była okrągła i meble w środku też były zaokrąglone.

Kto by się tu spodziewał wanny z hydromasażem i widokiem?

Było tam tak sielsko jak sielsko może być w takim miejscu. Morze, jako że byliśmy teraz na wschodnim wybrzeżu, było zupełnie inne, płaskie, z bardzo wysokimi pływami. Wieczorami woda oddalała się odsłaniając plażę, rano przychodziła i wręcz przelewała się przez murek do ogrodu.
Tu dla odmiany można było popływać, wpław, na desce z wiosłem lub... na różowym flamingu.. ;)

Dla każdego coś dobrego

Amatorów flaminga było wielu

Zachwycona Mimi, korzystając z odpływów powiększała swoją kolekcję, ganiając się po piasku
z mieszkającymi tu w dużej ilości krabami.

Nadszedł czas, gdy trzeba się było jednak wydostać z tej oazy spokoju i wrócić do cywilizacji. Wzięliśmy łódź powrotną na Phuket i tym razem zadekowaliśmy się na północnym -zachodzie wyspy, blisko lotniska.

Na Phuket powitały nas znów fale.

Kolacja z ukochanym na plaży o zachodzie słońca...Istna sielanka ;)

Park Narodowy Sirinath, na terenie którego się znajdowaliśmy, postanowiliśmy zwiedzić na rowerach oferowanych przez nasz hotel. Skierowaliśmy się na Monkey Beach (Małpią Plażę) ale spotkaliśmy tam tylko jedną małpkę zwisającą z drzewa. Zabraliśmy ją ze sobą na pamiątkę :)

Było jak zawsze w Tajlandii - fanthaistycznie!