W Denpasar, stolicy Bali wylądowaliśmy o 4 rano, na szczęście
kierowca zamówiony przez hotel dzielnie czekał ;)
Na pierwszy przystanek na wyspie wybraliśmy leżący na południe od lotniska i stolicy półwysep Bukit i miejscowość Jimbaran, nadmorskie miasteczko słynące z piaszczystych plaż, wzdłuż których ciągną się restauracyjki z owocami morza. I o to chodzi!
Nasza miejscówka okazała się strzałem w dziesiątkę. Jimbaran Bay Villas to 4 przestrzenne chaty na końcu cichej uliczki, każda z własnym ogródkiem i basenem. Styl balijski w wersji wiejskiej, cudnie prosty, drewno, kamień, strzecha. O 10.30 obudził mnie dzwonek telefonu i kiedy nieprzytomna po naszych nocnych wojażach odebrałam, miła pani poprosiła, żebym otworzyła furtkę do ogrodu bo nie mogą wejść, żeby zrobić nam śniadanie... Pokochałam ich od razu... :)
Piękne detale, rzeźby, maski dopełniały całości.
Po śniadaniu kierunek - plaża. Plaża w Jimbaran okazała się faktycznie szeroka i piaszczysta, zupełnie pusta w miejscu, w którym na nią weszliśmy, ale ku przerażeniu Misi fala była duża a ku mojemu przerażeniu w morzu pływały różne śmieci... Wiedziałam jednak, gdzie są lepsze plażowe miejsca na półwyspie, zwinęliśmy się więc szybko, złapaliśmy taxi i nowy kierunek - Balangan beach, jedna z najładniejszych plaż na wyspie.
Jimbaran beach
Balangan beach
Warungi, czyli tawerny na plaży Balangan.
Gdy zeszliśmy na plażę nadciągnęła czarna chmura i spadł obfity deszcz. Cudnie było siedzieć wtedy w cieplutkim oceanie.
Na plażę w Jimbaran wróciliśmy o zmierzchu, kiedy stoliki zostały rozstawione i wszystkie owoce morza czekały już na nas na grillu ;)
Wzdłuż plaży chodzili śpiewacy...
a przy każdej restauracji występowali artyści sceny.
Na następny dzień zaplanowaliśmy inną piękną plażę na półwyspie, o wdzięcznej nazwie Padang Padang. Taksówka dowiozła nas do wejścia, gdzie schodami w dół dochodziło się do bardzo wąskiego przejścia w skale prowadzącego znów schodami na kameralną plażę w małej zatoczce.
Marne szanse na ucieczkę takim wąskim gardłem...
Ola postanowiła spróbować surfingu, do którego są tu świetne warunki. Kurs został wykupiony i po krótkim szkoleniu na sucho grupka pomaszerowała na podbój fal.
...and poszyszon... ;) Tak zabawnie miejscowy instruktor wymawiał słowo "position" czyli "pozycja"
No i jest "poszyszon" :)
Ola złapała bakcyla surfingu :)
Mimi oczywiście też musiała posurfować.
Mamusia niekoniecznie... :)
Olę zachwyciły małpy, które popołudniu wkroczyły na plażę.
Niedaleko od plaży, na południowo zachodnim skraju półwyspu znajduje się pięknie położona na krawędzi klifu świątynia Uluwatu. Obok niej, w amfiteatrze z widokiem na zachód słońca odbywają się pokazy rytualnego balijskiego tańca Kecak. Chór złożony z 50-ciu mężczyzn wydając różne odgłosy jak w transie akompaniuje sobie i aktorom przez godzinę przedstawiając historię opartą na hinduskiej starożytnej epopei Ramayana.
Kolejnego dnia, po cudnym poranku pożegnaliśmy się z żalem z naszą chatą (jak się miało okazać nie na długo) i wyruszyliśmy w drogę na północ.
Bajka!!!!! Przepięknie!
OdpowiedzUsuńTak, to były bajkowe wakacje :)
Usuń